Demografía e Etnografía

DISTRIBUCIÓN E EVOLUCIÓN DA POBOACIÓN

O Concello de conta cunha poboación de 1.010 habitantes e ten unha extensión de 68,9 km2.

Esta poboación está distribuída en sete parroquias (oito contando a Santa Comba, compartida co Concello de Bande) e vinte e seis pobos do seguinte xeito:

• Parroquia de San Bartolomeu: Fraga.

• San Martiño de Grau: Cabaleiros.

• Santa Cruz: Carreiras, As Conchas, Gaiás, Ermille, Santa Cruz e Tedós.

• San Vicente: Facós, Meás, Quintas, Santa Baia e Vila.

• Montelongo: Nogueira, Souto e Vilariño de Santa Cristina.

• Santa Eufemia: Parada e Taboazas.

• San Xés: A Canle, Sabariz, Senderiz, Torneiros, Baldemir e Vilariño de San Xés.

• Santa Comba: Chaus e Fradalvite.

Concéntrase a maior parte da poboación na capitalidade do municipio, aínda que se pode observar un descenso xeneralizado da poboación, debido fundamentalmente a que a mala calidade de vida, así como a escaseza de infraestruturas de comunicacións e servizos que caracteriza a toda a zona, e ás zonas rurais de Galicia en xeral, provocaron a emigración a zonas urbanas. Isto unida á escaseza de nacementos, e á alta taxa de envellecemento provoca un descenso importante da poboación.

Desde principios de século advírtese unha alta taxa de emigración, que nun principio se dirixía a ultramar, sobre todo a Venezuela, Cuba e Bos Aires, observándose máis adiante que esta se dirixía fundamentalmente a cidades españolas, sobre todo en Cataluña, País Vasco e zonas industriais de Galicia.

ESTRUTURA POBOACIONAL

O Concello de Lobeira, como ven sendo habitual en Galicia e no resto do territorio nacional, está distribuído por parroquias, constituíndo estas a base da organización territorial. Por isto, unha análise das mesmas daranos unha visión rápida e por zonas da distribución poboacional do Concello.

A distribución dos núcleos en Lobeira responde a situación orográfica da zona.

A superficie do territorio municipal é de 68,9 qm2, e comprende 7 parroquias que pertencen ó Concello na súa totalidade, e outro (Santa Comba) da que soamente pertencen ao Concello de Lobeira dous pobos (Chaus e Fradalvite), pertencendo os demais ó Concello de Bande.

Así, a masa poboacional por pobos e parroquias quedaría reflectida do seguinte xeito:

HABITANTES POR PARROQUIA

HABITANTES POR IDADES

PIRÁMIDE DE IDADES

O estudo da densidade de poboación pon de manifesto que o núcleo onde se concentra a maior parte da mesma é na parroquia de San Vicente, e o núcleo más despoboado é a parroquia de Cabaleiros, aínda que hai que ter en conta que tamén é a parroquia con menor número de pobos.

EVOLUCIÓN DA POBOACIÓN ACTIVA DO CONCELLO DE LOBEIRA

A evolución demográfica dun municipio e o desenvolvemento das distintas actividades económicas están en relación directa cun cambia estrutural na composición da poboación activa.

A taxa de actividade e a distribución da poboación ocupada por sectores económicos supón un importante indicador acerca do grao de especialización produtiva, urbanización e desenvolvemento económico.

Unha poboación e potencialmente activa cando as persoas maiores de 16 anos que satisfagan os condicionantes necesarios para un determinado posto de traballo, tanto os ocupados como os parados. A poboación activa en Galicia caracterízase por un elevado emprego no sector agrícola.

Se analizamos por períodos anuais, podemos observar como a poboación ocupada diminuíu nestes últimos anos, aumentando a taxe de paro ao aumentar a poboación activa que quere traballar e non atopa traballo.

A evolución de parados en Lobeira varía pouco ou nada nos últimos anos, sendo no momento actual o número de parados de 31, dos cales 13 son homes e 18 mulleres.

Obsérvase que a taxa de actividade neste municipio é inferior en comparación coa media provincial e autonómica. Isto é debido á emigración da poboación a núcleos máis grandes, e tamén a que unha alta porcentaxe da poboación son “poboación inactiva” debido á xubilación. A poboación xubilada representa a porcentaxe de poboación máis alta.

A taxa de paro é algo inferior á media provincial e autonómica, sendo a taxa feminina superior á masculina, o que demostra unha vez máis que a inserción da muller no mercando laboral ven sendo máis difícil ca do home, debido sobre todo á dificultade de condicional vida familiar e laboral.

Tamén se pode observar que a maior parte da poboación soamente superou os estudos primarios, sendo moi poucos os que teñen estudios universitarios.

Outro feito a destacar sería a importante fracción da poboación que traballa na construción ou empresas relacionadas coa mesma, e que fan que a porcentaxe de parados aumente debido sobre todo á recente crise no sector, e a falta de preparación dos mesmos.

Así, a distribución por sectores quedaría reflectida do seguinte xeito:

Por idades:

Resaltar a falta de iniciativa empresarial, a maior parte da poboación confórmase con traballar asalariadamente, ou manter unha pequena explotación agrícola ou gandeira familiar, ou en algún caso crear un negocio familiar.